Mapa Białegostoku z 1808 r. ze spisem mieszkańców z 1806 r.
Na nieniejszej mapie z 1808 r. są przedstawione trzy rodzaje informacji.
1) Dane wynikające z legendy zawartej na mapie (jej opis znajduje się poniżej i oparty jest na publikacji: K. Łopatecki, J. Danieluk, Plan miasta Białystok z 1808 roku, [w:] Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczypospolitej, t. XV, red. W. Walczak, K. Wiszowata-Walczak, Białystok 2023, s. 219–232.
2) Opisy wykonane w stosunku do obiektów dworskich/państwowych sporządzone na potrzeby finalizacji sprzedaży Białegostoku najpierw władzom pruskim, a później rosyjskim. Najpierw zamieszczamy opis pruski z 1802 r., następnie rosyjski z 1808 r., na koniec znajdują się adnotacje namiestnika obwodu białostockiego Ignacego Theylsa. Edycja źrółowa: Pałac Branickich w Białymstoku, t. 2, Lata 1802–1809, oprac. K. Łopatecki, W. Walczak, Białystok 2015 – przy czym wydanie jest w języku rosyjskim. W celu łatwiejszej dostępności prezentujemy tłumaczenie Karola Łopateckiego. Obliczenia wymiarów podajemy po przeliczeniu ze stóp pruskich (Brelinfuß lub Rheinfuß), które wynosiły 313,85 mm.
3) Spis podatkowy właścicieli sporządony przez władze pruskie w 1806 r. na utrzymanie policji miejskiej. Był on dwukrotnie wydawany drukiem: A. Małek, Mieszkańcy Białegostoku pod zaborem pruskim, „Zeszyt Naukowy Muzeum Wojska” nr 10, Białystok 1996, s. 55-142; Spisy mieszkańców Białegostoku z lat 1799-1853, oprac. W. Wróbel we współpracy z W. Szwedem, Białystok 2016.
K. Łopatecki, J. Danieluk, Plan miasta Białystok z 1808 roku, [w:] Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczypospolitej, t. XV, red. W. Walczak, K. Wiszowata-Walczak, Białystok 2023, s. 219–232.
Prezentowana mapa stanowi ważne świadectwo rozwoju przestrzennego Białegostoku[1]. Ukazuje ona z jednej strony proces rozbudowy miasta w okresie pruskim (1795–1807), a z drugiej strony prezentuje lokacje najważniejszych obiektów w nowo powstałym obwodzie białostockim (1807–1842). Należy dodać, że ten plan zaczął być wykorzystywany w badaniach historycznych od lat 90. XX w., a właściwie od 1993 r., kiedy to wojewódzki konserwator zabytków otrzymał fotokopię tej mapy z archiwum rosyjskiego. Natomiast trzy lata później plan ten został poddany omówieniu[2]. Poniżej prezentujemy edycję źródłową, w szczególności legendę i napis naniesione bezpośrednio na plan.
Tytuł: Plan von der Stadt Bialystok / Планъ города Бѣлостока
Oryginał: Rosyjskie Wojskowo-Historyczne Archiwum Państwowe w Moskwie, f. 846, o. 16, d. 21756
Kopia elektroniczna: Narodowy Instytut Dziedzictwa, Oddział Terenowy w Białymstoku
Reprodukcja: „Biuletyn Konserwatorski Województwa Białostockiego” 1996, z. 2, wkładka
Skala: ok. 1 : 3700
Czas powstania: 1808
Autor: nieznany
[1] Poniższy artykuł stanowi efekt pracy nad projektem „Cyfrowa historia miasta – rozwój przestrzenny Białegostoku (XVIII–XIX wiek)”, nr NdS/550394/2022/2022.
[2] A. Oleksicki, Białystok i okolice – nowo pozyskane źródła kartograficzne z archiwów rosyjskich, „Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego” 1996, z. 2, s. 81–84.

Il. 1. Plan von der Stadt Bialystok, Rosyjskie Wojskowo-Historyczne Archiwum Państwowe w Moskwie, f. 846, o. 16, d. 21756
Często uważa się, że plan ten powstał w wyniku realizacji postanowień traktatu w Tylży, na mocy którego fragment departamentu białostockiego miał przejść w skład Imperium Rosyjskiego jako tzw. obwód białostocki[1]. W rzeczywistości geneza jego powstania jest nieco bardziej skomplikowana. Plan miasta Białystok jest niedatowany i niepodpisany, ale ma podwójny system opisu: niemiecki i rosyjski, co świadczy o dostosowaniu map pruskich do potrzeb nowych władz. Te zaś miały rozrysowany plan miasta co najmniej od czerwca 1799 r., kiedy powstał tzw. plan Georga Beckera[2]. Był on aktualizowany przy kolejnych okazjach: transakcji dzierżawy i planów sprzedaży Białegostoku (1802) [3] czy kolejnego spisu ludności miasta (1806)[4]. Na mapach znajdowały się dwa zasadnicze rodzaje informacji:
- odnotowywano budynki skarbowe, miejsca, w których działały instytucje publiczne, samorządowe i kościelne;
- nadawano budynkom numery porządkowe, co miało ułatwić pracę skarbowo-administracyjną.
Plan von der Stadt Bialystok / Планъ города Бѣлостока ewidentnie wykonano na podstawie jednej z wersji mapy Georga Beckera (1799), przy czym ta wersja pozbawiona została numeracji budynków. Oznacza to, że nie miał charakteru porządkowo-fiskalnego, za to wyeksponowane zostały obiekty wchodzące w skład masy spadkowej Jana Klemensa Branickiego oraz inne ważniejsze miejsca o charakterze publicznym (np. z miejscami kultu). Napisy odnotowane bezpośrednio na mapie pochodzą z mapy Beckera, które czasem były dodatkowo tłumaczone na język rosyjski. Natomiast większość informacji zawarto w legendzie, na mapie zaś umieszczono litery i numery[5]. Przede wszystkim tłumaczono na język rosyjski niektóre nazwy (m.in. ulic), a niekiedy podawano więcej szczegółów. Możemy zaobserwować nawet najdrobniejsze zmiany pomiędzy rokiem 1799 a 1808 w układzie budynków i ulic[6]. Na szczególną uwagę zasługują budynki planowane odnotowane na planach z końca XVIII w., które w większości nie zostały wybudowane. Bardzo interesującą nowością są nasadzenia drzew, które z wyjątkiem lasów i ogrodów mają charakter rzeczywistych obiektów. Biorąc pod uwagę fakt, że mapa jest uszkodzona i na zgięciach znajdują się dwa duże i kilka mniejszych ubytków, postanowiliśmy umieścić tam zachowaną wersję mapy Beckera.

Il. 2. Plan von der Stadt Bialystok uzupełniony na polach ubytków o plan Białegostoku z 1799 r. (według Staatsbibliothek zu Berlin, Kartenabteilung, SBB-IIIC-Kart-X 48585).
Informacje źródłowe pozwalają stosunkowo dokładnie datować jego powstanie. Niewątpliwie było to przed zakupem pałacu i miasta przez Aleksandra I, co nastąpiło 20 lutego 1809 r.[7] Przejęcie dóbr, a w szczególności pałacu musiałoby wiązać się z naniesieniem stosownych adnotacji. Zresztą same opisy świadczą o masie spadkowej – nie wymieniono już Izabeli z Poniatowskich Branickiej, pisze się ogólnie o pałacu i miejscach lub budynkach do niego przynależących (дворцы принадлѣжящïя). Jednocześnie proces uformowania głównych obiektów w stolicy obwodu białostockiego został zakończony – działa już Sąd Główny Białostocki, wyodrębnione są również budynki rządowe. A zatem mapa musiała powstać po 18/30 lipca, kiedy powołano sąd główny w Białymstoku[8].
Generalnie plan powstał na potrzeby władz rosyjskich, zwłaszcza w kontekście wykupu pałacu i budynków dworskich oraz dóbr białostockich od spadkobierców Jana Klemensa Branickiego na rzecz cara Aleksandra I[9]. Z tego procesu zachowała się korespondencja namiestnika obwodu białostockiego Ignacego Antonowicza Theylsa z Aleksiejem Borysowiczem Kurakinem. Najpierw Kurakin w sierpniu 1808 r. przekazał wolę cara, który życzył sobie zakupić wszystkie dobra wraz z wyposażeniem. W odpowiedzi na to Theyls w grudniu przygotował mapę (zaginioną) i dołączony do niej opis zabudowań i ich wyceny[10]. Na mapie widoczne były litery i numery, które co prawda nie są zgodne z niniejszą wersją, ale ewidentna jest korelacja inwentarza i planu[11]. Plany namiestnika dotyczące przeniesienia rządu obwodowego i sądu głównego do nowo wytypowanych budynków nie zostały jeszcze zrealizowane. Ostatecznie mapa musiała powstać między sierpniem a grudniem 1808 r.
PLAN VON DER STADT BIALYSTOK
Планъ города Бѣлостока – Plan miasta Białystok
- Дворецъ съ принадлѣжащими къ нему тремя флигелями – Pałac z przynależącymi do niego trzema przybudówkami (skrzydłami)
- Главной дворъ – Główny dziedziniec
- Прïѣздой дворъ – Dziedziniec wstępny
- Заднïй дворъ – Dziedziniec wewnętrzny
- Домъ садовника – Dom ogrodnika
- Oранжереи – Oranżeria
- Теплицы – Cieplarnie
- Проездъ въ садъ – Brama do ogrodu
- Дворъ задовой – Dziedziniec wewnętrzny
- Цветники – Klomby
- Партеръ со статуями – Parter [ogród] z rzeźbami
- Верхнïй Италïанской садъ – Górny ogród włoski
- Нижнïй садъ – Dolny ogród
- Канхлы – Sadzawki (kanały)
- Кменной мостъ – Kamienny most
- Большая и малая коллонады – Duża i mała kolumnada
- Бѣседки – Pawilony
- Театръ – Teatr
- Домъ въ котромь живуть чынѣ нѣкоторые учители Гимназïи – Dom zamieszkany przez niektórych nauczycieli gimnazjum
- Гулянье – Szpalery [perspektywa]
- Пороховой погребъ – Piwnica prochowa [prochownia]
- Пруды изъ коихъ наполняются водою каналы – Stawy zasilające kanały w wodę
- Разныя ко дворцы принадлѣжящïя строенïя – Różne budynki przynależące do pałacu
- Трактиръ Нова съ прудами и окрѣстностями – Nowa Karczma ze stawami i otoczeniem
- Кменной мостъ подор въ Нову – Kamienny most w Nowym
- Домъ въ котром живeть лѣсничы – Dom leśniczego
- Огороды къ дворцу принадлѣжaщïe – Ogrody należące do pałacu
- Домъ для огородниковъ – Dom ogrodników
- Фольварокъ Бѣлосток cъ принадлѣжaщими строенïями – Folwark Białystok z zabudowaniami
- Большая конюшня – Duża stajnia
- Кузница – Kuźnia
- Прачешная – Pralnia
- Парадное мѣсто – Plac paradny
- Вoдeная мельница – Młyn wodny
- Разныя принадлѣжaщïя ко дворцy домы – Różne budynki należące do pałacu
- Пивоварня отдаваемая чынѣ въ часть под Запасной Магазей – Browar oddany urzędnikom jako magazyn rezerwowy
- Тыкочинскïe ворота – Brama Tykocińska
- Домъ въ которомъ помѣщена чынѣ Въ верху Гимназïя a внизу нѣкоторые суды – Budynek, w którym na górze umieszczone jest gimnazjum, a na dole niektóre sądy
- Домъ въ которомъ помѣщена пограничная почтовоя контора – Budynek, w którym znajduje się placówka poczty granicznej
- Пустое мѣсто весьма способное для построенïя Грекороссïйской Церкви – Miejsce niezabudowane przeznaczone na budowę cerkwi prawosławnej[12]
- Лазаретъ небольшой принадлежащïй ко дворцу – Nieduży szpital należący do pałacu
- Нижнïе пруды – Dolne stawy
- Домъ въ которомъ помѣщень Aрхивъ Главного суда – Budynek, w którym znajduje się archiwum sądu głównego
- Домъ въ которомъ помѣщень Главной судъ – Budynek sądu głównego
- Пробощество – Plebania
- Католицкой Костïолъ – Kościół katolicki
- Домъ въ одной части которого помѣщено Областное Правленïе а въ другой Монастыръ Сестръ Милосердïя – Budynek będący w części siedzibą władz obwodowych oraz klasztoru Sióstr Miłosierdzia
- Главная Гаупт-вахта – Główny Hauptwache [komisariat/kordegarda]
- Гостиной дворъ – Zajazd
- Жидовская Школа – Szkoła żydowska
Улицы – Ulice
- Замковая или мелницкая улица – ulica Zamkowa lub Młynowa
- Варшавская – [ulica] Warszawska
- Боярская – [ulica] Bojarska
- Задняя Боярская улица – ulica Tylna Bojarska (lub Zabojarska)
- Васильковская – [ulica] Wasilkowska
- Набѣрежная вдоль Прудовъ – [ulica] Nadbrzeżna w kierunku stawów
- Набѣрежная вдоль рѣки – [ulica] Nadbrzeżna w dół (wzdłuż) rzeki
- Зельная улица – ulica Zielna
- Большая Гуменная улица – ulica Duża [Wielka] Zagumienna
- Малая Гуменная улица – ulica Mała Zagumienna
- Тыкочинская улица – ulica Tykocińska
- Липовая улица – ulica Lipowa
- Задняя рыночная улица – ulica Rynkowa Tylna (Zarynkowa)
- Мeсничая улица – ulica Rzeźnicka
- Школьная улица – ulica Szkolna
- Суражская улица – ulica Suraska
- Задняя Суражская улица – ulica Tylna Suraska
- Клеиндорфская – [ulica] Klejndorfska
- Набѣрежная вдоль мельничного Прудa – [ulica] Nadbrzeżna w dół stawu młyńskiego
Opisy umieszczone bezpośrednio na mapie
- Po rosyjsku:
- Рѣчка Бѣлосточекъ[13] – rzeczka Białostoczek
- Пруды принадлѣжащïe къ пробощствy – Stawy plebańskie
- Площадъ рыночная – Plac Rynkowy
- Вѣтреная мельница – Wiatrak
- Мельничный прудъ – Staw młyński
- Малой Звѣринецъ – Mały Zwierzyniec
- Большой Звѣринецъ – Wielki Zwierzyniec
- Жидовское кладбище – Cmentarz żydowski
- Лютеранское кладбище – Cmentarz ewangelicki
- Часовня Марïи Магдалины водлѣ которой во время войны были похоронены русские солдаты – kaplica św. Marii Magdaleny, w której sąsiedztwie w czasie wojny pochowano żołnierzy rosyjskich
- Дорога в Гродно – Droga do Grodna
- Сурaские ворота – Brama Suraska
- W języku niemieckim:
- Das Schloss – Zamek [pałac Branickich]
- Markt oder Ring – Rynek i plac targowy
- Haupt Wache – Hauptwach [główny komisariat policji]
- Orangerie – Oranżeria
- Exercier Platz – Plac ćwiczeń wojskowych
- Garten – Ogród
- Der Mühlen Teich – Staw młyński
- Der Windmühle – Wiatrak
- Brauerey – Browar
- Der Thier Garten – Zwierzyniec
- Lutherische Begräbnis – Cmentarz luterański
- Juden Begräbnis – Cmentarz żydowski
- Katholische Kirche – Kościół katolicki
- Probstey – Probostwo
- Regierung – Budynek rządowy [w znaczeniu budynku, gdzie urzędowała rejencja, czyli działał pruski wymiar sprawiedliwości]
- Gast Haus genant „Nowa” – Zajazd zwany „Nowa”
- Die Camer – Kamera Wojny i Domen
- Kloster – Klasztor
- Roch Capelle – Kapliczka św. Rocha
- Nach Warschau über Bielsk – [droga] na Warszawę przez Bielsk
- Nach Grodno über Waszilkow – [droga] na Grodno przez Wasilków
- Nach Köningsberk über Pieczurki – [droga] na Królewiec przez Pieczurki
- Nach Bagnowska – [droga] do Bagnówki
- Nach Surasz – [droga] na Suraż
- Surasken Thor – Brama Suraska
- Brauerey – Browar
- Bad – Łaźnia
Bibliografia
Archiwalia
Archiwum Państwowe w Białymstoku, Kamera Wojny i Domen, sygn. 2318.
Staatsbibliothek zu Berlin, Kartenabteilung, SBB-IIIC-Kart-X 48585.
Rosyjskie Wojskowo-Historyczne Archiwum Państwowe w Moskwie, f. 846, o. 16, d. 21756.
Źródła drukowane i katalogi
Białystok oczami kartografa. Katalog wystawy 2011, oprac. A. Gawroński, Białystok 2011.
Pałac Branickich w Białymstoku, t. 2: Lata 1802–1809, oprac. K. Łopatecki, W. Walczak, Białystok 2015.
Spis mieszkańców Białegostoku z lat 1799–1853, oprac. W. Wróbel, W. Szwed, Białystok 2016.
Opracowania
Dolistowska M., W poszukiwaniu tożsamości miasta. Architektura i urbanistyka Białegostoku w latach 1795–1939, Białystok 2018.
Łopatecki K., Sprzedaż dóbr białostockich przez spadkobierców Jana Klemensa Branickiego, „Studia Podlaskie” 2005, t. 23, s. 75–99.
Łopatecki K., Struktura i siedziba Sądu Głównego w Białymstoku (1808–1842), „Miscellanea Historico-Iuridica” 2017, t. 16, z. 2, s. 21–40.
Łopatecki K., Walczak W., Wstęp, [w:] Pałac Branickich w Białymstoku, t. 2: Lata 1802–1809, oprac. K. Łopatecki, W. Walczak, Białystok 2015, s. 9–41.
Oleksicki A., Białystok i okolice – nowo pozyskane źródła kartograficzne z archiwów rosyjskich, „Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego” 1996, z. 2, s. 81–84.
Oleksicki A., Socjotopografia Białegostoku w XVIII w. w świetle Inwentarza miasta z 1771/1772 i planu Beckera z 1799 r., [w:] Studia i materiały do dziejów miasta Białegostoku, t. 4, red. H. Majecki, Białystok 1985, s. 41–56.
Szaniawska L., Objaśnienia na mapach drukowanych w XVI i XVII wieku, uczytelniające ich treść, [w:] Z dziejów kartografii, t. 24, Warszawa 2022, s. 81–148.
[1] Przykładowo: Białystok oczami kartografa. Katalog wystawy 2011, oprac. A. Gawroński, Białystok 2011, s. 11.
[2] Staatsbibliothek zu Berlin, Kartenabteilung, SBB-IIIC-Kart-X 48585; K. Łopatecki, Sprzedaż dóbr białostockich przez spadkobierców Jana Klemensa Branickiego, „Studia Podlaskie” 2015, t. 23, s. 82. Szersza analiza tego źródła: A. Oleksicki, Socjotopografia Białegostoku w XVIII w. w świetle Inwentarza miasta z 1771/1772 i planu Beckera z 1799 r., [w:] Studia i materiały do dziejów miasta Białegostoku, t. 4, red. H. Majecki, Białystok 1985, s. 41–56.
[3] Określenie obszaru dzierżawy w 1802 r. ustalone było nie tylko słownie, lecz także miało być doprecyzowane za pomocą mapy. Archiwum Państwowe w Białymstoku, Kamera Wojny i Domen, sygn. 2318, k. 181v; M. Dolistowska, W poszukiwaniu tożsamości miasta. Architektura i urbanistyka Białegostoku w latach 1795–1939, Białystok 2018, s. 21.
[4] Spis mieszkańców Białegostoku z lat 1799–1853, oprac. W. Wróbel, W. Szwed, Białystok 2016, s. 45–46.
[5] Por. L. Szaniawska, Objaśnienia na mapach drukowanych w XVI i XVII wieku, uczytelniające ich treść, [w:] Z dziejów kartografii, t. 24, Warszawa 2022, s. 81–148.
[6] Przykład takiej analizy: M. Dolistowska, W poszukiwaniu..., s. 38.
[7] K. Łopatecki, W. Walczak, Wstęp, [w:] Pałac Branickich w Białymstoku, t. 2: Lata 1802–1809, oprac. K. Łopatecki, W. Walczak, Białystok 2015, s. 23–25.
[8] K. Łopatecki, Struktura i siedziba Sądu Głównego w Białymstoku (1808–1842), „Miscellanea Historico-Iuridica” 2017, t. 16, z. 2, s. 21–40.
[9] K. Łopatecki, Sprzedaż dóbr białostockich…, s. 75–99.
[10] A.B. Kurakin do I.A. Theylsa, b.m. 14 VIII 1808, [w:] Pałac Branickich w Białymstoku…, s. 50–51; I.A. Theyls do A.B. Kurakina, Białystok 23 XII 1808 r., [w:] ibidem, s. 52–53: „При сем имею честь препроводить к Вашему сиятельству описи и планы Белостокского дворца с принадлежащими к нему строениями и с несколькими в городе находящимися домами, вошедшими в покупной на Белостокское имение контракт”.
[11] Inwentarz oficyn i innych obiektów przynależących do pałacu oraz budynków wchodzących do kontraktu sprzedaży Białegostoku, [w:] Pałac Branickich w Białymstoku…, s. 225–279.
[12] Ostatecznie cerkwi tej nie zbudowano, w tym miejscu znajduje się VI Liceum Ogólnokształcące. A. Oleksicki, Białystok i okolice…, s. 82.
[13] Odnotowana na mapie dwukrotnie.